Opis

Startupy „hulajnogowe” lubią huczeć o tym, jak to e-hulajnogi są wspaniałą alternatywą dla samochodów w miastach. Są bardziej zabawne, zdrowsze, bardziej “zielone”. Tylko że nie są aż tak zielone. Spójrz na wykres z Lufthansa Innovation Hub. Pokazuje on (szacunkową) emisję dwutlenku węgla w zależności od rodzaju transportu.

Najbardziej ekologicznym środkiem transportu jest oczywiście podróżowanie pieszo. Następny w kolejności jest skromny rower, a zaraz za nim jego elektryczna siostra – e-rower. Na 14 miejscu znajduje się elektryczna hulajnoga bez dokowania, która emituje 126 g dwutlenku węgla na kilometr. To czyni go mniej ekologicznym niż autobusy, tramwaje, pociągi, a nawet samochody elektryczne.

Winne są przede wszystkim konserwacja, produkcja i utylizacja skuterów elektrycznych. Krótka żywotność skuterów, które po raz pierwszy pojawiły się na ulicach Europy, została dobrze udokumentowana; oczekuje się, że najnowsze modele skuterów przetrwają dłużej. Niemniej jednak, cały ładunek skuterów nadal zmierzają na wysypiska śmieci.

Większość hualjnóg jest produkowana w Chinach i dlatego musi być transportowana do Europy (co nie jest tak ekologiczne). Raz w Europie wymagają częstej konserwacji, tj. floty furgonetek z silnikiem diesla jeżdżących po miastach zbierających skutery o słabej baterii, aby naładować je w magazynach. Niektóre hulajnogi mają teraz wymienne baterie, co sprawia, że konserwacja mniej gazożerne, ponieważ baterie mogą być wymieniane na ulicy, zamiast przenoszenia skuterów do magazynów do ładowania – ale wymaga skuter firm kupić podwojoną liczbę baterii litowo-jonowych, które pochodzą z własnych komplikacji środowiskowych i są notorycznie trudne do recyklingu. Więcej zobacz na stronie http://www.glogow-info.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=55257&Itemid=2.

Przejście na wymienialne akumulatory

Liderem w przechodzeniu na wymienne baterie, które ogólnie rzecz biorąc są lepsze dla środowiska, jest firma Wind z Barcelony. 65% jej floty już je posiada i spodziewa się, że cała flota przejdzie na nie w ciągu najbliższych trzech miesięcy. Wind działa w nieco ponad 15 miastach, podczas gdy Voi i Circ działają w 40 miastach, Tier w 45, a Lime w 50 miastach w Europie.
Sztokholmska firma Voi właśnie wprowadziła na rynek swoją pierwszą hulajnogę z wymiennymi bateriami w Paryżu, a berlińska firma Circ ma hulajnogi z wymiennymi bateriami w Linzu, Essen, Monachium i Paryżu. Amerykańska firma Lime rozpocznie testy z wymiennymi bateriami w Paryżu w 2020 roku. Około 20% skuterów berlińskiej firmy Tier ma wymienne baterie, a plan zakłada pełne przestawienie floty do kwietnia 2020 roku.

Dott, z siedzibą w Amsterdamie, działa tylko w pięciu miastach w Europie. Od października testuje model operacyjny dla wymiennych baterii na 1% swojej floty, ale planuje, że 70% floty zostanie przestawiona do pierwszych trzech miesięcy 2020 roku.

Konserwacja hulajnogi

Gdy operatorzy hulajnóg przestawią swoje floty na wymienne akumulatory, nie będą już potrzebowali tak dużo miejsca w magazynach do ich ładowania. Nadal jednak będą potrzebowali miejsca do przeprowadzania konserwacji. Wielu operatorów przechodzi na zieloną energię, aby zasilać swoje magazyny i samochody dostawcze, które zbierają hulajnogi z ulic.

Dott jest obecnie o krok do przodu (choć pamiętajmy, że działa to tylko w kilku miastach). Wszystkie magazyny firmy korzystają w 100% z energii odnawialnej pochodzącej od lokalnych dostawców. Do zbierania hulajnóg używa obecnie 10% pojazdów elektrycznych, ale do kwietnia 2020 roku będzie używać 100% pojazdów elektrycznych. Do rozprowadzania hulajnóg po mieście wykorzystuje w 100% elektryczne przyczepy rowerowe dostarczone przez francuski startup K-Ryole.

Na drugim miejscu znajduje się firma Lime, która wykorzystuje ponad 80% pojazdów elektrycznych do zbierania i utrzymywania swojej floty, a do połowy 2020 roku planuje wykorzystywać 100% pojazdów elektrycznych. Voi, Wind, Tier i Circ planują przestawić swoje magazyny na zieloną energię w 2020 roku. Wszystkie one zmierzają również w kierunku wykorzystania większej liczby pojazdów elektrycznych, jednak wszystkie one twierdzą, że czasami ich działania proekologiczne są utrudniane przez strony trzecie, z którymi współpracują.

“Nie ma zbyt wielu zewnętrznych usług logistycznych oferujących elektryczne furgonetki” – mówi Voi, która wykorzystuje 50% pojazdów elektrycznych do odbioru skuterów we Francji i 100% pojazdów elektrycznych we Włoszech, ale pozostaje w tyle w Niemczech i krajach skandynawskich. “Zakup elektrycznych furgonetek to duża inwestycja dla dostawców w tym obszarze, a dostępność w pełni elektrycznych pojazdów jest wciąż niewielka”.

Produkcja i utylizacja

Ogromna część emisji dwutlenku węgla przez hulajnogi jest związana z tym, jak (i gdzie) są one produkowane – “Produkcja jest odpowiedzialna za 60% wpływu Voi”, mówi firma.
Dott jest liderem w tej dziedzinie i planuje produkować swoje e-rowery we własnym zakresie w Europie w 2020 roku, a swoje e-hulajnogi w 2021 roku. Inne firmy produkujące hulajnogi będą nadal kupować pojazdy produkowane w Azji.

W listopadzie Tier otrzymał ostrą krytykę, gdy przyznał się do transportu lotniczego 5 000 hulajnóg do Niemiec (znacznie mniej ekologiczny środek transportu niż kolej lub morze), ale teraz wprowadził politykę korzystania wyłącznie z transportu kolejowego. Dott transportuje 90% swoich hulajnóg do Europy pociągiem, a 10% drogą morską. Voi korzysta z pociągów, podczas gdy Wind transportuje swoje hulajnogi do Europy drogą morską. Circ używa zarówno pociągu i morza. Wind jest najbardziej mglisty, jeśli chodzi o szczegóły dotyczące recyklingu i ponownego wykorzystania. “Możemy ponownie wykorzystać części zamienne i recykling”, mówi firma, która nie ujawni również, ile hulajnóg zostało utraconych, wycofanych z użytku lub poddanych recyklingowi od momentu uruchomienia.

Dott jest najbardziej przejrzysty, mówiąc Sifted, że 10% swojej floty zostały utracone od czasu uruchomienia i 0,5% na emeryturze. Firma twierdzi, że poddała recyklingowi części zamienne (“aluminium, plastik, elektronika, bateria, silnik”) ze wszystkich wycofanych z użytku hulajnóg. Voi twierdzi, że 90% wycofanych hulajnóg jest poddawanych recyklingowi – “najpierw używane na części, a następnie do recyklingu” – i że “bardzo niski jednocyfrowy odsetek” floty został utracony lub wycofany z eksploatacji.