Opis

Czasami ewangelia oznacza doktrynę o obietnicy łaski i niewybaczalnym przebaczeniu grzechów, opartą na ofierze Mesjasza, który jeszcze nie wszedł w ciało; a także oznacza doktrynę Mesjasza, który już przyszedł. W Nowym Testamencie miało to drugie znaczenie, a pierwsze znaczenie zawsze tak było w kościele; bo zaraz po upadku została objawiona naszym praojcom w raju — po czym została ogłoszona przez patriarchów i proroków, a ostatecznie została w pełni wypełniona i objawiona przez samego Chrystusa. Dowód tego jest następujący, zobacz poniżej. Zobacz więcej na stronie https://kosciol.wiara.pl/doc/5880720.Rodzina-tematem-Ogolnopolskiego-Kongresu-Nowej-Ewangelizacji

Świadectwo apostołów

Świadectwo apostołów. Piotr mówi: „Wszyscy prorocy świadczą o Nim, że każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów”. „Prorocy, którzy przepowiadali łaskę, która została wam dana, uczynili to zbawienie celem swoich pilnych poszukiwań i poszukiwań”. (Dzieje Apostolskie 10:43, 1 Piotra 1:10) Paweł mówi o ewangelii: „On obiecał to przez swoich proroków” (Rzym. 1:2). Sam Chrystus mówi: ponieważ pisał o mnie”. (Jana 5:46)

Obietnice i proroctwa dotyczące Mesjasza dowodzą tego samego. Trzeba na to zwrócić szczególną uwagę, ponieważ Bóg chce, abyśmy wiedzieli, że był i jest od początku do końca świata, jedną doktryną i drogą zbawienia przez Chrystusa, jak jest napisane: „Jezus Chrystus wczoraj ten sam i dzisiaj i na zawsze!” „Jestem Drogą, Prawdą i Życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze mnie ”. „Gdybyście wierzyli Mojżeszowi, uwierzylibyście mi, bo on o mnie pisał”. (Ew. 13:8, Jana 14:6, 5:46) Czy ktoś pyta: Jak Mojżesz pisał o Chrystusie?

Odpowiadamy na to: 1. Wyliczając obietnice, które mieli wobec Mesjasza. „Wszystkie rodziny ziemi będą w tobie błogosławione”. „Gwiazda wznosi się z Jakuba itp.” „Pan, twój Bóg, wzbudzi ci proroka. „Nie odstąpi od Judy berło ani prawodawca spomiędzy jego stóp, aż przyjdzie Szilo”. 2. Ograniczył te obietnice do konkretnej rodziny, z której miał się narodzić Mesjasz i do której obietnica ta odnosiła się później częściej.

Ceremonialne uwielbienie

Całe kapłaństwo Lewiego i ceremonialne uwielbienie, takie jak ofiary, dary, ołtarz, świątynia i inne rzeczy, które opisał Mojżesz, wszystkie oczekiwały Chrystusa. Królowie i królestwa narodu żydowskiego były zapowiedzią Chrystusa i Jego królestwa. W związku z tym Mojżesz wiele napisał o Chrystusie. Całe kapłaństwo Lewiego i ceremonialne uwielbienie, takie jak ofiary, dary, ołtarz, świątynia i inne rzeczy, które opisał Mojżesz, czekały na Chrystusa. Królowie i królestwa narodu żydowskiego były zapowiedzią Chrystusa i Jego królestwa.

W związku z tym Mojżesz wiele napisał o Chrystusie. Całe kapłaństwo Lewiego i ceremonialne uwielbienie, takie jak ofiary, dary, ołtarz, świątynia i inne rzeczy, które opisał Mojżesz, czekały na Chrystusa. Królowie i królestwa narodu żydowskiego były zapowiedzią Chrystusa i Jego królestwa. W związku z tym Mojżesz wiele napisał o Chrystusie.

Sprzeciw 1. Paweł mówi, że ewangelia była obiecana przez proroków, a Piotr stwierdza, że ​​prorocy prorokowali o łasce, która ma być nam dana. Dlatego ewangelia nie zawsze była.

Odpowiedź. Przyznajemy, że ewangelia nie zawsze istniała, jeśli przez nią rozumiemy doktrynę o obietnicy łaski tylko w aspekcie jej wypełnienia przez przyjście Chrystusa w ciele oraz jasny i potężny charakter tej doktryny; gdyż w dawnych czasach nie była to ewangelia, lecz obiecana przez proroków: 1. O spełnieniu się tych rzeczy, które były przepowiedziane w Starym Testamencie o Mesjaszu. 2. Co do jaśniejszego poznania obietnicy łaski.

O obfitszym przelewaniu darów Ducha Świętego; to znaczy, że w tamtym czasie ewangelia nie była głoszeniem Chrystusa, który już przyszedł, umarł, zmartwychwstał i zasiadł po prawicy Ojca, tak jak jest teraz, ale była zwiastowaniem Chrystusa, który w przyszłości będzie przyjdź i wypełnij te rzeczy.

Istnieje jednak ewangelia, to znaczy, była to dobra nowina o nadchodzących błogosławieństwach przychodzącego Mesjasza, wystarczających do zbawienia patriarchów, jak jest napisane: „Abraham ucieszył się, widząc mój dzień, ujrzał go i ucieszył się”. „Wszyscy prorocy świadczą o nim”. „Chrystus jest końcem prawa”. (Jana 8:56, Dzieje Apostolskie 10:43, Rzym. 10:4).

Apostoł dodaje bowiem także słowo „teraz”

Zarzut 2. Apostoł Paweł mówi, że Ewangelia była tajemnicą ukrytą od początku świata i że w innych wiekach nie była znana Synom ludzkim. (Rzym. 16:25, Efez. 3: 5)

Odpowiedź. Ten zarzut coś pomija – oddziela rzeczy, których nie należy rozdzielać. Apostoł dodaje bowiem także słowo „teraz”, którego nie należy pomijać, ponieważ pokazuje, że w przeszłości również znana była ewangelia, choć w mniej niejasny sposób i dla mniejszej liczby ludzi, niż jest teraz. Zarzut jest również słaby, ponieważ sprowadza ewangelię do tego, co zostało powiedziane tylko pod pewnym względem: nie oznacza to bowiem, że wcześniej ewangelia była zupełnie nieznana, ponieważ teraz jest lepiej rozumiana przez wielu ludzi. Była znana rodzicom, choć dla nas nie tak oczywista. Stąd tak ważne jest rozróżnienie wyrazów wyrażonych powyżej.